lunes, 27 de agosto de 2012

La nueva presencia en la Sagrada Eucaristía - Eukaristia Sakratuan presentzia berria

La nueva presencia en la Sagrada Eucaristía

Reproducimos a continuación la traducción a las palabras que pronunció el Papa Benedicto XVI ayer antes y después de la oración mariana del Ángelus:

¡Queridos hermanos y hermanas!

Los domingos pasados hemos meditado el discurso sobre el «Pan de la Vida», que Jesús pronunció en la sinagoga de Cafarnaúm tras haber saciado miles de personas con cinco panes y dos peces. Hoy, el Evangelio presenta la reacción de los discípulos a aquel discurso, una reacción que el mismo Cristo provoca conscientemente.

Ante todo, el evangelista Juan – que estaba presente junto a los otros Apóstoles – refiere que «desde aquel momento muchos de sus discípulos se alejaron de él y dejaron de acompañarlo» (Jn 6,66). ¿Por qué? Porque no creyeron en las palabras de Jesús que decía: Yo soy el Pan Vivo bajado del cielo, el que coma de este pan vivirá eternamente (cfr Jn 6,51.54); verdaderamente son palabras difícilmente aceptables, comprensibles, en este momento. Para ellos esta revelación – según he dicho - permanecía incomprensible, porque la entendían solo en sentido material, mientras en aquellas palabras estaba preanunciado el misterio pascual de Jesús, en el que Él se ha donado a sí mismo para la salvación del mundo: la nueva presencia en la Sagrada Eucaristía.

Viendo que muchos de sus discípulos se marchaban, Jesús se dirigió a los Apóstoles diciendo: «¿También vosotros queréis iros?» (Jn 6,67). Como en otros casos, es Pedro quien responde en nombre de los Doce: «Señor, ¿a quién iremos? – También nosotros podemos reflexionar: a quién iremos? - Tú tienes palabras de Vida eterna. Nosotros hemos creído y sabemos que eres el Santo de Dios» (Jn 6,68-69). Sobre este pasaje tenemos un hermosísimo comentario de San Agustín, que dice en una predicación sobre Juan 6: «¿Veis cómo Pedro, por gracia de Dios, por inspiración del Espíritu Santo, ha entendido? ¿Por qué ha entendido? Porque ha creído. Tú tienes palabras de vida eterna. Tu nos das la vida eterna ofreciéndonos tu cuerpo [resucitado] y tu sangre [Tú mismo]. Y nosotros hemos creído y conocido. No dice: hemos conocido y creído, sino hemos creído y conocido. Hemos creído para poder conocer; si, efectivamente, hubiésemos querido conocer antes de creer, no hubiéramos logrado ni conocer ni creer. ¿Qué hemos creído y que cosa hemos conocido? Que Tú eres el Cristo Hijo de Dios, esto es, que Tú eres la vida eterna misma, y en la carne y en la sangre nos das aquello que Tú mismo eres» (Comentario al Evangelio de Juan, 27, 9). Así lo ha dicho San Agustín en una predicación a sus fieles.

Finalmente, Jesús sabía que también entre los doce Apóstoles había uno que no creía: Judas. También Judas habría podido irse, como hicieron muchos discípulos; es más, habría debido irse, si hubiese sido honesto. En cambio permanece con Jesús. Permanece no por fe, no por amor, sino con el propósito secreto de vengarse del Maestro. ¿Por qué? Porque Judas se sentía traicionado por Jesús, y decide a su vez traicionarlo. Judas era un zelota, y quería un Mesías vencedor, que guiase una revuelta contra los Romanos. Pero Jesús había frustrado estas expectativas. El problema es que Judas no se fue, y su culpa más grave fue la falsedad, que es la marca del diablo. Por esto Jesús dice a los Doce: «¡Uno de vosotros es un diablo!» (Jn 6,70).

Pidamos a la Virgen María que nos ayude a creer en Jesús, como San Pedro, y a ser siempre sinceros con Él y con todos.

El Santo Padre ha dicho lo siguiente en francés: “Todos los días podemos orientar nuestra vida con las elecciones que hacemos. Pongámonos bajo la mirada de Dios para que el nos ayude a discernir lo que está bien para que lo llevemos a cabo. Él nos conoce y nos ama. Queridos peregrinos y queridos jóvenes, sed conscientes de que Dios quiere vuestro bien. ¡Tened confianza en Él! Él es la fuente de la paz. ¡Que Jesús sea vuestro guía en este camino de Vida! ¡Buen domingo a todos!"

Asimismo, Benedicto XVI ha saludado en inglés a los seminaristas del Pontifical North American College: “Queridos seminaristas, emplead vuestro tiempo en Roma para conformaros más plenamente a Cristo. En efecto, mantengámonos fieles al Señor, incluso cuando nuestra fe en sus enseñanzas sea puesta a prueba. ¡Dios os bendiga!"

El Sucesor de Pedro ha dicho en castellano: “La liturgia de la Palabra de este domingo nos ha presentado la disyuntiva entre servir al verdadero Dios o a los falsos ídolos. Invito a todos a proclamar con valentía la opción incondicional por Aquel que tiene palabras de vida eterna, Jesucristo, el Santo de Dios. Él no nos dejará de su mano y seguirá obrando maravillas, guiándonos a la tierra prometida, a la vida eterna. ¡Feliz domingo!”

El Vicario de Cristo en la tierra ha dirigido un saludo a los Obispos polacos y a los peregrinos congregados en Jasna Gora y en Castelgandolfo. «Maria, estoy contigo, recuerdo, velo» – repitiendo esta declaración de amor a la Madre de Dios, somos conscientes que esa declaración supone también el compromiso a la fidelidad y a la obediencia a su Hijo: «Haced lo que Él os diga» (Gv 2, 5). ¡Maria os proteja siempre! Os bendigo de corazón.

Eukaristia Sakratuan presentzia berria

Jarraian jasotzen da Benedikto XVI.a Aita Santuak Angelusa, Mariaren otoitza, errezatu aurretik eta ostean Castelgandolfon esandakoa euskaratua:

Anai-arreba maiteok!

Joan diren igandeetan “Biziaren Ogiari” buruzko diskurtsoaren inguruan hausnartu dugu, hain zuzen ere, Jesusek esan zuena Kafarnaumeko sinagogan milaka lagun ase ostean bost ogi eta bi arrainekin. Gaur, Ebanjelioak aurkezten du dizipuluak diskurtsoari ematen dioten erantzuna, Jesusek berak, horren jakitun, eragin zuena. Lehenengoz, Joan ebanjelariak – beste Apostoluekin batera bertan zela – adierazten du «Ordutik, Haren ikasle askok atzera egin zuen, eta ez zuen Harekin ibili nahi» (Jn 6,66). Zergatik? Jesusen hitzak ez zituztelako sinestu: Ni naiz zerutik jaitsitako Ogi Bizia, nire haragia jaten eta nire odola edaten duena badu betiko bizia (ikus Jn 6,51.54); egiaz onartzeko zailak, ulertezinak, ziren hitz hauek une honetan. Errebelazio hau – esan dudan bezala – ulertezina zen beraientzat, zentzu materialean ulertzen zutelako; hitz hauetan, berriz, Jesus Bera, munduaren salbamenerako bere burua emango zuen pazko-misterioa iragartzen zen: Eukaristia Sakratuan presentzia berria.

Ikusirik Bere dizipulu asko joaten zirela, Jesus Apostoluei zuzendu zitzaien esanez: «Zuek ere alde egin nahi al duzue?» (Jn 6,67). Beste kasuetan bezala, Pedrok erantzuten du Hamabien izenean: «Jauna, norengana joango gara? – Guk ere hausnartu dezakegu: norengana joango gara? – Zuk dauzkazu betiko biziaren hitzak eta guk sinistu dugu. Guk sinesten dugu eta badakigu, Zu zarela Jainkoaren Santua» (Jn 6,68-69). Pasarte honen inguruan San Agustinen iruzkin ederra dugu, Joan 6 inguruko predikuan honakoa dioena: «Ikusten al duzue nola Pedrok, Jainkoaren graziari esker, Espiritu Santuaren inspirazioagatik, ulertu duen? Zergatik ulertu duen? Sinistu duelako. Zuk dituzu betiko biziaren hitzak. Zuk ematen diguzu betiko bizitza zure gorputz [piztua] eta zure odola [Zu zeu] emanez. Eta guk sinesten dugu eta badakigu. Ez du esaten: badakigu eta gero sinesten dugu, baizik eta sinesten dugu eta badakigu. Sinistu dugu jakin ahal izateko; hain zuzen ere, jakin nahi izango bagenu sinistu aurretik, ez genuen lortuko ez jakitea eta ez sinestea. Zer sinistu dugu eta zer jakin dugu? Zu Kristo Jainkoaren Semea zarela, hau da, zu betiko bizitza bera zarela, eta haragian eta odolean Zu zeu guri ematen zarela. » (Joanen Ebanjelioari iruzkina, 27, 9). Hala esan zien San Agustinek bere eliztarrei prediku batean.

Azkenik, Jesusek bazekien hamabi Apostoluen artean ere bazegoela sinesten ez zuen bat: Judas. Judasek ere joaterik izango zuen, dizipulu askok egin zuten modura; are gehiago, agian joan behar izango zuen koherentea izan balitz. Jesusekin geratu zen ordea. Geratu zen ez fedeagatik, ez maitasunagatik, baizik eta Maisuaz mendekatzeko asmo ezkutua zuelako. Zergatik? Judas sentitzen baitzuen Jesusek traizioa egiten ziola, eta erabaki zuen Jesus saltzea. Judas zelotea zen, eta Mesias garailea nahi zuen, erromatarren aurka iraultza burutuko zuena. Jesusek kale egin zion itxaropen hauetan. Arazoa da Judas ez zela joan, eta bere errurik larriena deabruaren marka den faltsukeria izan zen. Horregatik Jesusek esan zien Hamabiei: «Zuetako bat deabru bat da!» (Jn 6,70). Eska diezaiogun Birjina Mariari lagun gaitzala Jesusengan sinesten, San Pedro bezala, beti zintzoak izaten Berarekin eta guztiekin.

Frantsesez honakoa esan du Aita Santuak: “Egunero bideratu dezakegu gure bizitza egiten ditugun aukeren bitartez. Jar gaitezen Jainkoaren begiradapean, lagun gaitzala bereizten zer den ona hura betetzeko. Berak ezagutzen gaitu eta maite gaitu. Erromes maiteok eta gazte maiteok, jakin ezazue Jainkoak zuen ona nahi duela. Berarengan konfiantza jarri! Bera bakearen iturria da. Jesus izan dadila zuen gida Bizitzako bide honetan! Igande on guztioi!

Era berean, Benedikto XVI.ak ingelesez agurtu ditu Pontifical North American Collegeko seminaristak: “Seminarista maiteok, erabili Erroman egongo zareten denbora Kristorekin gero eta antzekoago izateko. Bai horixe, leialak jarrai dezagun guk guztiok Jaunarekin, baita gure fedea bere erakutsietan frogatuta denean. Jainkoak bedeinka zaitzatela!”

Pedroren Ondorengoak honakoa esan du gazteleraz:

“Hitzaren Liturgiak aurkeztu digu igande honetan egiazko Jainkoari edo idoloei zerbitzatzeko alternatiba. Gonbidatzen zaituztet guztioi ausardiaz aldarrikatzea betiko biziaren hitzak, Jesukristo, Jainkoaren Santuaren aldeko aukera baldintzagabea. Berak ez gaitu eskutik utziko eta gauza zoragarriak egiten jarraituko du, agindutako lurrera gidatzen gaituela, betiko bizitzara. Igande on!”


Kristoren Ordekoa lurrean zuzendu du agurra Jasna Goran eta Castelgandolfon elkarturik ziren Poloniako Gotzainei eta erromesei: «Maria, zurekin nago, gogoratzen dut eta adi nago » – Jainkoaren Amari maitasun aitorpen hau errepikatuz, jabetzen gara aitorpen honek adierazten duela bere Semeari leialtasun- eta obedientzia-konpromisoa izatea: «Egizue, Berak esaten dizuen guztia» (Jn 2, 5). Mariak zaindu zaitzatela beti! Bihotzez bedeinkatzen zaituztet.

No hay comentarios:

Publicar un comentario