jueves, 10 de mayo de 2012

San Juan de Ávila, presbítero - San Joan Ávilakoa apaiza

Hoy, 10 de mayo, se celebra la fiesta de San Juan de Ávila. Para leer el Cómic de su vida pincha aquí




¿Quién es San Juan de Ávila?



Nace en el seno una familia cristiana en Almodóvar del Campo (Ciudad Real) en 1499 ó 1500. Era hijo único. Estudia Leyes en la Universidad de Salamanca (1514-1517) y, después de un periodo de tres años de vida retirada y de oración, cursa Artes y Teología en la Universidad de Alcalá, donde recibe la ordenación sacerdotal en 1526. Ya huérfano de padre y madre, festeja en su pueblo natal su primera Misa solemne invitando a 12 pobres a su mesa y sirviéndoles. Reparte su cuantiosa herencia entre los necesitados.

Cuando se preparaba para ir de misionero a América el Arzobispo de Sevilla, persuadido por el venerable Fernando de Contreras, compañero de estudios de Juan en Alcalá, le convence para que cambie de planes y evangelice Andalucía. Así lo hace. Vivió siempre pobremente y se dedicó a la oración, penitencia, estudio, predicación, confesiones, dirección espiritual, catequesis, arreglo de enemistades. Llevó a cabo una tarea incansable de apostolado por Andalucía, Extremadura y Castilla La Mancha con gran celo entre los niños, los jóvenes, los campesinos...

Trabajó en la formación del clero, para lo que fundó una quincena de colegios, precedentes de los seminarios. Funda la Universidad de Baeza. Destaca por su amor a la Sagrada Escritura, a la Eucaristía, que celebraba con inmenso fervor y ante la cual pasaba muchas horas, a la Virgen, a la Iglesia y al prójimo, especialmente al más necesitado en el cuerpo o en el alma.

Pasa un año en la cárcel por causa de una falsa acusación ante la Inquisición por parte de algunos sacerdotes que le tenían envidia. Aprovechó para escribir el libro “Audi Filia”. No se defendió para imitar a Cristo y, sin embargo, frente a los 5 testigos acusadores, hasta 55 personas testimoniaron a su favor. Finalmente fue absuelto. Escribió numerosas cartas y algunas obras, entre otras los memoriales para el Concilio de Trento donde fueron muy considerados. Residió entre otros lugares en Granada y Écija. Fue presbítero diocesano en Córdoba.

Trató con San Ignacio de Loyola, san Juan de la Cruz, san Juan de Dios, que se convirtió el 20 de enero de 1536 escuchando un sermón suyo sobre el amor de Dios y la escasa respuesta que se le daba por parte de los hombres, San Francisco de Borja, que se convirtió con su predica en Granada en las honras fúnebres del cabildo a la Emperatriz Isabel, esposa de Carlos V, el 26 de mayo de 1539, san Pedro Alcántara, San Juan de Ribera, Santo Tomás de Villanueva, fray Luis de Granada y santa Teresa de Jesús. Promovió las vocaciones laicales, particularmente al matrimonio, a la vida consagrada y al sacerdocio.

Murió con el crucifijo en la mano el 10 de mayo de 1569 en Montilla donde transcurrió los últimos 15 años de su vida muy delicado de salud. Allí se veneran hoy día sus reliquias. En su tumba está escrito lo siguiente: Messor eram (Fui segador).

Fue beatificado el 6 de abril de 1894 por el Papa León XIII, declarado patrono de los sacerdotes diocesanos el 2 de julio de 1946 por S.S. Pío XII y canonizado el 31 de mayo de 1970 por el Siervo de Dios Pablo VI.



Doctor de la Iglesia

San Juan de Ávila D.m. será declarado por el Papa “doctor de la Iglesia universal” en el próximo mes de octubre en Roma tal y como anunció el Santo Padre Benedicto XVI el 20 de agosto de 2011 en la Catedral de Santa María la Real de la Almudena de Madrid durante la Jornada Mundial de la Juventud. El título de “doctor” se otorga a quien ha estudiado y contemplado con especial clarividencia los misterios de la fe, tiene la capacidad de exponerlos de modo que sea para los fieles guía en su vida espiritual y en su formación, y ha vivido en plena coherencia con lo que enseñaba.



Frases del santo

“La fe es sosiego del corazón. No hay cosa que tanto os conviene tener para llegar al fin de la jornada en que Dios os puso como de corazón confiar en Él”.



¿Quieres conocer si eres oveja de Jesucristo? Pues mira si te duele perdonar a tu prójimo, y oyendo que dice Dios: «¡Perdona!», sí perdonas. ¿Sábete bien la carne? Pues mira, si en diciéndote Dios: No fornicarás, te apartas de ello, si empezares a aborrecer el fornicar, si amares perdonar, si deseares caridad con el prójimo, si te pareciere mal el jurar y blasfemar, cree que eres del rebaño de Jesucristo, cree que no te perderás, cree que tiene gran cuidado de ti Jesucristo.”


Para leer la homilía de su canonización pincha aquí


Para leer el discurso del SANTO PADRE BENEDICTO XVI en la fiesta de San Juan de Ávila pincha aquí



Para leer el anuncio de la declaración de su doctorado pincha aquí


Cuadro del santo pintado por el Greco-k margotutako santuaren koadroa

San Joan Ávilakoa apaiza


Gaur, maiatzaren 10ean, ospatzen da San Joan Ávilakoaren eguna. Bere bizitzako komikia irakurtzeko egin klik hemen

Nor da San Joan Ávilakoa?

Almodóvar del Campon (Ciudad Real) jaio zen 1499an edo 1500ean familia kristau batean. Seme bakarra zen. Legeak ikasi zituen Salamancako Unibertsitatean (1514-1517) eta, hiru urtez otoitzean erretiratua igaro ostean, Arteak eta Teologia ikasi zituen Alcalako Unibertsitatean. Bertan apaiz ordenatua izan zen 1526an. Meza Berria ospatu zuen 12 pobre bere mahaira gonbidatuz eta zerbitzatuz; ordurako bere aita eta ama zendu ziren. Bere ondasunak behartsuen artean banatu zituen.

Ameriketara misiolari joateko preparatzen ari zenean, Fernando Contreras beneragarriak, San Joan Ávilakoaren ikaskide ohiak Alcalan, Sevillako Artzapezpikua konbentzitu zuen eta honek Joan asmoz aldatzeko eta Andaluzian zehar Berri Ona zabaltzeko. Hala egin zuen. Beti pobrezian bizi izan zen. Otoitza, penitentzia, ikastea, predikatzea, konfesatzea, arimak zuzentzea, katekesia ematea, etsaiak adiskidetzen laguntzea… ziren bere eguneroko ardurak. Sutsu eta bihotz-bihotzez bete zuen apostolutza-lana herriz herri Andaluzian, Extremaduran eta Gaztela-Mantxan haurrekin, gazteekin, nekazariekin…

Apaizen formazioa bultzatu zuen eta horretarako hamabost bat ikastetxe sortu zituen, egungo apaiztegien aurrekariak. Baezako Unibertsitatea fundatu zuen. Gailendu zen maitasunean, bereziki Eskritura Sakratuari, Eukaristiari, debozio handiz ospatzen zuen eta Bere aurrean ordu asko ematen zituen otoitzean, Ama Birjinari, Elizari eta lagun hurkoari, bereziki gorputz edo ariman behartsuenei.

Urte osoa eman zuen gartzelan faltsuki akusatu baitzuten apaiz batzuk, inbidiak jota, Inkisizioaren aurrean. “Audi Filia” liburua idatzi zuen presondegian. Kristoren antzera ez zuen bere burua defendatu eta, dena dela, aurka izan zituen 5 lekukoen aurrean, behinik behin 55 lekuko izan zituen bere alde. Azkenean absolbatu zuten. Eskutitz asko eta obra batzuk idatzi zituen, besteak beste, Trentoko Kontzilioan oso preziatuak izan ziren memorialak. Besteak beste, Granada eta Écijako hirietan bizi izan zen. Kordobako elizbarrutiko apaiza izan zen.

Harremana izan zuen Loiolako San Ignaziorekin, San Joan Gurutzekoarekin, San Joan Jainkoarenarekin, bihotz berritu zelarik Jainkoaren maitasunari eta gizakion erantzun eskasari buruz bere sermoi bat entzun zuenean 1536ko urtarrilaren 20an, San Frantzisko Borjakoa, bihotz berritu zelarik bere predikua entzun zuenean Karlos V.aren emaztea izan zen Isabel enperatrizen hileta-elizkizunetan 1539ko maiatzaren 26an, San Pedro Alcantarakoa, San Joan Riberakoa, Santo Tomas Villanuevakoa, Granadako Luis fraidea eta Santa Teresa Jesusena. Bokazio guztiak sustatu zituen: laikoena, bereziki ezkontzara, bizitza sagaratuarena eta apaizgoa.

1569ko maiatzaren 10ean hil zen Montillan gurutzea eskuetan zuela, bere bizitzako azkeneko 15 urteak osasunez oso ahul bizi izan zen herrian. Bertan beneratzen dira bere erlikiak. Bere hilobian idatzi zuten: Messor eram (segalari izan nintzen).

Leon XIII.a Aita Santuak dohatsu izendatu zuen 1894ko apirilaren 6an, Pio XII.a Aita Santuak elizbarrutietako apaizen patroia aitortu zuen 1946ko uztailaren 2an eta Jainkoaren Zerbitzaria den Paulo VI.ak kanonizatu zuen 1970eko maiatzaren 31n.

Elizaren doktore

Aita Santuak J.l. San Joan Ávilakoa izendatuko du “Eliza unibertsaleko doktore” datorren urrian Erroman. Hala iragarri zuen Benedikto XVI.ak Madrilgo Santa Maria Erreginaren Almudenako Katedralean Munduko Gazteen topaketan 2011ko abuztuaren 20an. Doktore titulua ematen da fedearen misterioak argitasun bereziz ikasi eta kontenplatu duenari, fededunen bizitza espiritualean eta formakuntzan gidatzeko moduan adierazteko gaitasuna duenari eta irakasten zuena bere bizitzan zintzo betetzen duenari.

Santuaren esaldiak

“Fedea bihotzaren sosegua da. Jainkoak eman dizuen eguneko amaierara behar bezala ailegatzeko gehien komeni dena bihotz-bihotzez Berarengan uste osoa jartzea da.”



“Jesukristoren ardia zaren jakin nahi al duzu? Begira ea lagun hurkoa barkatzea zaila zaizun, eta Jainkoari “Barka ezazu!” entzunez gero, barkatzen baduzu; haragia gustukoa al duzu? Begira ea Jainkoak esaten dizunean: ez duzu larrua joko ezkondu aurretik, horrelakorik egiten ez duzun, hori egitea arbuiatzen hasi bazara, barkatzea nahi izango bazenu, lagun hurkoa maitatu nahi bazenu, juramentuak esan eta biraoak botatzea gaizki irudituko balitzaizu, Jesukristoren artaldekoa zarela sinets ezazu, galduko ez zarela sinets ezazu, Jesukristo zutaz asko arduratzen dela sinets ezazu.”



Bere kanonizazioaren homilia irakurtzeko egin klik hemen


Benedikto Aita Santuaren diskurtsoa San Joan Avilakoaren jaian irakurtzeko egin klik hemen


Bere doktore aitortzeko iragarpena irakurtzeko egin klik hemen

No hay comentarios:

Publicar un comentario