QUINCE MINUTOS EN COMPAÑÍA DE JESÚS SACRAMENTADO
No es preciso, hijo mío, saber mucho para agradarme mucho; basta que me ames mucho. Háblame, pues, aquí, sencillamente, como hablarías al más íntimo de tus amigos, como hablarías a tu madre, o a tu hermano.
¿Necesitas hacerme en favor de alguien una súplica cuatquiera? Dime su nombre, bien sea el de tus padres, bien el de tus hermanos y amigos: dime en seguida qué quisieras hiciese yo actualmente por ellos. Pide mucho, mucho: no vaciles en pedir: me gustan los corazones generosos, que llegan a olvidarse en cierto modo de sí propios para atender a las necesidades ajenas. Háblame, así, con sencillez, con llaneza, de los pobres a quienes quisieras consolar; de los enfermos a quienes ves padecer; de los extraviados que anhelas volver al buen camino; de los amigos ausentes que quisieras ver otra vez a tu lado. Dime por todos una palabra siquiera; pero palabra de amigo, palabra entrañable y fervorosa.. Recuérdame que he prometido escuchar toda súplica que salga del corazón, y ¿no ha de salir del corazón el ruego que me dirijas por aquellos que tu corazón más especíalmente ama?
¿Y para ti, no necesitas alguna gracia? Hazme, si quieres, una como lista de tus necesidades, y ven, léela en mi presencia. Dime francamente que sientes orgullo, amor a la sensualidad y al regalo, que eres tal vez egoísta, ínconstante, negligente..., y pídeme luego qúe venga en ayuda de los esfuetzos, pocos o muchos, que haces para sacudir de encima de ti tales miserias.
No te avergüences, ¡pobre alma! ¡Hay en el cielo tantos y tantos justos, tantos y tantos santos de primer orden que tuvieron esos mismos defectos Pero rogaron con humildad... y poco poco se vieron libres de ellos.
Ni menos vaciles en pedirme bienes del cuerpo y del entendimiento: salud,
memoria, éxito feliz en tus trabajos, negocios o estudios... Todo eso puedo darte, y lo doy y deseo me lo pidas en cuanto no se oponga, antes favorezca y ayude a tu santificación. Hoy por hoy, ¿qué necesitas?, ¿qué puedo hacer por tu bien? ¡Si conocieses los deseos que tengo de favorecerte!
¿Traes ahora mismo entre manos algún proyecto? Cuéntamelo todo minuciosamente. ¿Qué te preocupa?, ¿ qué piensas?, ¿qué deseas?, ¿qué puedo hacer por tu hermano, por tu hermana, por tu amigo, por tu superior?. ¿qué desearías para ellos?.
Y por mí, ¿no sientes deseos de mi gloria? ¿No quisieras poder hacer algún bien a tus prójimos, a tus amigos, a quienes amas tal vez mucho y que viven quizá olvidados de mí?
Dime: ¿qué cosa llama hoy particularmente tu atención?, ¿qué anhelas más vivamente y con qué medios cuentas para conseguirlo? Dime si te sale mal tu empresa, y Yo te diré las causas del mal éxito. ¿No quisieras interesarme algo en tu favor?
Soy, hijo mío, dueño de los corazones, y dulcemente los Ilevo, sin perjuicio de su libertad, donde me place.
¿Sientes acaso tristeza o mal humor? Cuéntame, cuéntame, alma desconsolada, tus tristezas con todos sus pormenores. ¿Quien te hirió?, ¿quién lastimó tu amor propio?, ¿quién te ha menospreciado? Acércate a mi corazón, que tiene bálsamo eficaz para todas estas heridas del tuyo. Dame cuenta de todo, y acabarás en breve por decirme que, a semejanza de mí, todo lo perdonas, todo lo olvidas, y en pago... recibirás mi consoladora bendición.
¿Temes por ventura? ¿Sientes en tu alma aquellas vagas melancolías, que no por ser injustificadas dejan de ser desgarradoras? Échate en brazos de mi providencia.
Contigo estoy; aquí, a tu lado me tienes; todo lo oigo, ni un momento te
desamparo. Sientes desvío de parte de personas que antes te quisieron bien, y ahora, olvidadas, se alejan de ti, sin que les hayas dado el menor motivo? Ruega por ellas, y Yo las volveré a tu lado si no han de ser obstáculo a tu santificación.
¿Y no tienes tal vez alegría alguna que comunicarme? ¿Por qué no me haces partícipe de ella a fuer de buen amigo tuyo que soy? Cuéntame lo que desde ayer, desde la última visita que me hiciste, ha consolado y hecho sonreir tu corazón. Quizás has tenido agradables sorpresas; quizás has visto disipados negros recelos, has recibido faustas noticias, una carta, una muestra de cariño; has vencido una dificultad, salido de un lance apurado... Obra mía es todo esto, y Yo te lo he proporcionado: ¿por qué no has de manifestarme por ello tu gratitud, y decirme sencillamente, como un hijo a un padre: Gracias, Padre mío, gracias. El agradecimiento trae consigo nuevos beneficios, porque al bienhechor le agrada verse correspondido.
¿Tampoco tienes promesa alguna que hacerme? Leo, ya lo sabes, en el fondo de tu corazón; a los hombres se engaña fácilmente; a Dios, no; háblame, pues, con toda sinceridad. ¿Tienes firme resolución de no exponerte ya más a aquella ocasión de pecado?, ¿de privarte de aquel objeto que te dañó?, ¿de no leer más aquel libro que exaltó tu imaginación?, ¿de no tratar más a aquella persona que turbó la paz de tu alma?
¿Volverás a ser dulce, amable y condescendiente con aquella otra a quien, por haberte faltado, miraste hasta hoy como enemiga?
Ahora bien, hijo mío, vuelve a tus ocupaciones habituales, a tu taller, a tu familia, a tu estudio..., pero no olvides la grata conversación que hemos tenido aquí los dos, en la soledad del santuario. Guarda en lo que puedas silencio, modestia, recogimiento, resignación, caridad con el prójimo. Ama a mi Madre, que lo es tuya también, la Virgen Santísima... y vuelve otra vez a mí con el corazón más amoroso todavía, más entregado a mi servicio: en el mío encontrarás cada día nuevo amor, nuevos beneficios, nuevos consuelos.
HAMABOST MINUTU JESUS SAKRAMENTUAREKIN BATEAN.
Ez da beharrezkoa, ene umea, asko jakitea neri atsegin haundia emateko ; aski da ni biziki maitatzea. Hitz egidazu, bada, lasai-lasai, amari edo senideari hitz egiten diozun bezala.
Inoren aldeko erregurik egin behar al didazu? esaidazu bere izena, naiz gurasoak izan, naiz senide edo adiskideak, esaídazu zer nahi zenuke Nik haien alde egitea. Eska ezazu nahi dezun guztia, ez zalantzarik izan eskatzeko ; gogoko baititut bere buruaz naolabait ahaztuta, lagun-urkoaren premiaz arduratzen diren bihotz zabalak. Hitz egidazu horrela, konfidantzaz, kontsolatu nahi zenituzken behartsuez, sufritzen ikusten dituzun gaixoez, artaldera erakarri nahi zenituzken ardi galduez, aldamenean ikusi nahi eta urruti diren lagunez. Esaidazu haien aldeko hitz bat, maitasunezko hitz bat. Gogorarazidazu bihotzetik irtendako erreguak aditzea agindu dedala, eta ez al da bihorz~rik irtendakoa zuk gehien maite dituzunen aldeko erregua ?
Eta zuretzat, ez al dezu faborerik behar? egin, nahi badezu, zure premien zerrenda moduko bat, zatoz eta irakur ezazu nere aurrean. Esaidazu benetan, harrokeria sentitzen dezula, edo sentsualitatearenganako zaletasuna, beharbada zurekoia zerala, inkonstantea, axolakabea...; eta eskatu gero zugandik akats horiek kentzeko egiten dituzun ahaleginak laguntzera eta eustera etor nadila. Ez zaitez lotsatu, anima gaixoa! zeruan akats horiexek edukitako santu eta justurik asko bada. Baina
umiltasunez erregutu zuten ... eta pixkanaka-pixkanaka akats haietaz libratuak izan ziren. Ez dudarik izan era berean, ondasun espiritualak eta gorputzarenak eskatzeko : osasuna, oroimena, arrakasta zure lanetan, negoziotan edo íkasketetan; hori dena eman dezaizuket eta ematen det eta gogoko det zuk neri eskatzea, zure santifikaziorako oztopo ez den bitartean , baizik eta lagungarri eta mesederarri den neurrian.
Eta gaurko egunez, zeren beharrean zaude ? zer egin dezaket zure onerako? Jakingo bazenu zuri laguntzeko sentitzen dedan irrika! Proiekturen bat al daukazu esku artean? kontaidazu zehatz-mehatz. Zerk kezkatzen zaitu? zer pentsatzen dezu? zer nahi dezu? zer nahi zenuke zure senide, aide, adiskide edota nagusien alde Nik egitea? ... eta nere alde? Ez al dezu nere aintzaren desiorik sntitzen, ez al diezu zure mesederik egin nahi asko maite dituzun lagun-urko eta adiskideei eta
beharbada horien artean Nitaz ahaztuta bizi direnei? esaidazu zerk hartzen duen zure arreta, zer desio dezu gehien eta zér baliabide dezun hura lortzeko. Zure egitekoa gaizki egin ezkero esaidazu niri eta nik esango dizkizut porrotaren zergatiak. Ez al dezu zure alde interesatzerik nahi? ene umea, bihotzen jabea naiz eta bere askatasunaren kalterik gabe, gozokiro mugitzen ditut Nik nahi dedan
tokira.
Nahigabe edo umore txarrik sentitzen al dezu? kontatu, kontatu niri, anima gaixoa, zure nahigabeak xehetasun guztiekin. Nork nahigabetu zaitu? Nork minberatu du zure harrotasuna? Nork gutxietsi zaitu? Urbil zaitez nire Biotzarengana, berak dauka-eta zurearen zauri guztiak sendatzeko erremedio ezin hobea. Kontaidazu dena, eta laster esango didazu, nere antzera, dena barkatzen dezula eta ahaztutzat jotzen dezula. Honen ordainean nere bedeinkapen kontsolagarria jasoko dezu.
Bildur al zera ? Sentitzen al dezu zure animan malenkonia hura, fundamenturik gabekoa izan arren, zorrozki mingarria dena? Zatoz nire probidentziaren besoen artera. Zurekin nauzu: hementxe nago, zure aldamenean. Dena ikusten det, dena entzuten, ez zaitut une txikienean ere bakarrik uzten. Lehen adiskide zenuen pertsonaren batek alde batera utzi al zaitu eta zurekin ez du ezer jakiterik nahi, zuk motiburik eman ez arren? erregutu bere alde, eta nik itzuliko det zure ondora, zure santifikazioaren oztopo ez bada.
Eta ez al dezu niri esateko poztasunik ? Konta dezaidakezu adiskide zintzo bati kontatzen diozun bezala. Kontaidazu, atzodanik edo niri egindako azken bixitatik, zure bihotzaren alaigarri eta kontsolagarri suertatu dena. Agian sorpresa pozgarririk izango zenuen, agian errezelo ilunak desagertuko zitzaizkizun, agian berri onak jasoko zenituen, eskutitzen bat edo maitasun agerpen bat; zailtasunen bat gainditu al dezu edo egoera latz batetik irten al zerá? Nire lana da hau dena, eta nik eman dizut : zergatik ez eskerrak eman ume batek aitari bezala " eskerrak aita maitea" esanez ? Esker onak berekin fabore berriak dakarzki, ongileari gustatzen baítzaio erantzun ona jasotzea.
Ez al dezu niri egiteko promesarik ? Badakizu zure bihotzaren barruan irakur dezakedaia. Gizakiak errez engainatzen dira, ez ordea Jaungoikoa. Hitzegidazu beraz, bene-benetan. Erabaki sendoa al dezu, pekatu aukera hartan zure burua berriz ez jartzeko? Kalte egin zizun gauza hartaz desegiteko? Zure imajinazioa asaldatu zuen liburu hura berriz ez irakurtzeko? Zure animako pakea galarazi zizun pertsona hura berriz ez tratatzeko?
Uts egin zizulako etsaitzat hartu dezun lagun hura berriro ere era gozo, atsegin eta errukitsuan tratauko dezu?
Ongi da, ume maitea; itzul zaitez zure ohizko eginbeharretara, lantegira, familiara, estudiotara...; baina ez ahaztu hemen, santutegiko bakardadean, gu biok izandako hamabost minutuko solasaldi atsegiña. Gorde, ahal dezun einean, ixiltasuna, modestia, barnekoitasuna, nere Borondatearekiko adostasuna, lagunurkoarenganako karitatea. Maita ezazu biziki nere Ama, zurea ere baita, Ama Birjiña guztiz santua, eta itzul zaitez bihar bihotz maitakorrago eta nire zerbitzura eskeñiago batekin. Nire Bihotzarengan aurkituko dezu egunero maitasun berria, fabore berriak, kontsolazio berriak.
Ez da beharrezkoa, ene umea, asko jakitea neri atsegin haundia emateko ; aski da ni biziki maitatzea. Hitz egidazu, bada, lasai-lasai, amari edo senideari hitz egiten diozun bezala.
Inoren aldeko erregurik egin behar al didazu? esaidazu bere izena, naiz gurasoak izan, naiz senide edo adiskideak, esaídazu zer nahi zenuke Nik haien alde egitea. Eska ezazu nahi dezun guztia, ez zalantzarik izan eskatzeko ; gogoko baititut bere buruaz naolabait ahaztuta, lagun-urkoaren premiaz arduratzen diren bihotz zabalak. Hitz egidazu horrela, konfidantzaz, kontsolatu nahi zenituzken behartsuez, sufritzen ikusten dituzun gaixoez, artaldera erakarri nahi zenituzken ardi galduez, aldamenean ikusi nahi eta urruti diren lagunez. Esaidazu haien aldeko hitz bat, maitasunezko hitz bat. Gogorarazidazu bihotzetik irtendako erreguak aditzea agindu dedala, eta ez al da bihorz~rik irtendakoa zuk gehien maite dituzunen aldeko erregua ?
Eta zuretzat, ez al dezu faborerik behar? egin, nahi badezu, zure premien zerrenda moduko bat, zatoz eta irakur ezazu nere aurrean. Esaidazu benetan, harrokeria sentitzen dezula, edo sentsualitatearenganako zaletasuna, beharbada zurekoia zerala, inkonstantea, axolakabea...; eta eskatu gero zugandik akats horiek kentzeko egiten dituzun ahaleginak laguntzera eta eustera etor nadila. Ez zaitez lotsatu, anima gaixoa! zeruan akats horiexek edukitako santu eta justurik asko bada. Baina
umiltasunez erregutu zuten ... eta pixkanaka-pixkanaka akats haietaz libratuak izan ziren. Ez dudarik izan era berean, ondasun espiritualak eta gorputzarenak eskatzeko : osasuna, oroimena, arrakasta zure lanetan, negoziotan edo íkasketetan; hori dena eman dezaizuket eta ematen det eta gogoko det zuk neri eskatzea, zure santifikaziorako oztopo ez den bitartean , baizik eta lagungarri eta mesederarri den neurrian.
Eta gaurko egunez, zeren beharrean zaude ? zer egin dezaket zure onerako? Jakingo bazenu zuri laguntzeko sentitzen dedan irrika! Proiekturen bat al daukazu esku artean? kontaidazu zehatz-mehatz. Zerk kezkatzen zaitu? zer pentsatzen dezu? zer nahi dezu? zer nahi zenuke zure senide, aide, adiskide edota nagusien alde Nik egitea? ... eta nere alde? Ez al dezu nere aintzaren desiorik sntitzen, ez al diezu zure mesederik egin nahi asko maite dituzun lagun-urko eta adiskideei eta
beharbada horien artean Nitaz ahaztuta bizi direnei? esaidazu zerk hartzen duen zure arreta, zer desio dezu gehien eta zér baliabide dezun hura lortzeko. Zure egitekoa gaizki egin ezkero esaidazu niri eta nik esango dizkizut porrotaren zergatiak. Ez al dezu zure alde interesatzerik nahi? ene umea, bihotzen jabea naiz eta bere askatasunaren kalterik gabe, gozokiro mugitzen ditut Nik nahi dedan
tokira.
Nahigabe edo umore txarrik sentitzen al dezu? kontatu, kontatu niri, anima gaixoa, zure nahigabeak xehetasun guztiekin. Nork nahigabetu zaitu? Nork minberatu du zure harrotasuna? Nork gutxietsi zaitu? Urbil zaitez nire Biotzarengana, berak dauka-eta zurearen zauri guztiak sendatzeko erremedio ezin hobea. Kontaidazu dena, eta laster esango didazu, nere antzera, dena barkatzen dezula eta ahaztutzat jotzen dezula. Honen ordainean nere bedeinkapen kontsolagarria jasoko dezu.
Bildur al zera ? Sentitzen al dezu zure animan malenkonia hura, fundamenturik gabekoa izan arren, zorrozki mingarria dena? Zatoz nire probidentziaren besoen artera. Zurekin nauzu: hementxe nago, zure aldamenean. Dena ikusten det, dena entzuten, ez zaitut une txikienean ere bakarrik uzten. Lehen adiskide zenuen pertsonaren batek alde batera utzi al zaitu eta zurekin ez du ezer jakiterik nahi, zuk motiburik eman ez arren? erregutu bere alde, eta nik itzuliko det zure ondora, zure santifikazioaren oztopo ez bada.
Eta ez al dezu niri esateko poztasunik ? Konta dezaidakezu adiskide zintzo bati kontatzen diozun bezala. Kontaidazu, atzodanik edo niri egindako azken bixitatik, zure bihotzaren alaigarri eta kontsolagarri suertatu dena. Agian sorpresa pozgarririk izango zenuen, agian errezelo ilunak desagertuko zitzaizkizun, agian berri onak jasoko zenituen, eskutitzen bat edo maitasun agerpen bat; zailtasunen bat gainditu al dezu edo egoera latz batetik irten al zerá? Nire lana da hau dena, eta nik eman dizut : zergatik ez eskerrak eman ume batek aitari bezala " eskerrak aita maitea" esanez ? Esker onak berekin fabore berriak dakarzki, ongileari gustatzen baítzaio erantzun ona jasotzea.
Ez al dezu niri egiteko promesarik ? Badakizu zure bihotzaren barruan irakur dezakedaia. Gizakiak errez engainatzen dira, ez ordea Jaungoikoa. Hitzegidazu beraz, bene-benetan. Erabaki sendoa al dezu, pekatu aukera hartan zure burua berriz ez jartzeko? Kalte egin zizun gauza hartaz desegiteko? Zure imajinazioa asaldatu zuen liburu hura berriz ez irakurtzeko? Zure animako pakea galarazi zizun pertsona hura berriz ez tratatzeko?
Uts egin zizulako etsaitzat hartu dezun lagun hura berriro ere era gozo, atsegin eta errukitsuan tratauko dezu?
Ongi da, ume maitea; itzul zaitez zure ohizko eginbeharretara, lantegira, familiara, estudiotara...; baina ez ahaztu hemen, santutegiko bakardadean, gu biok izandako hamabost minutuko solasaldi atsegiña. Gorde, ahal dezun einean, ixiltasuna, modestia, barnekoitasuna, nere Borondatearekiko adostasuna, lagunurkoarenganako karitatea. Maita ezazu biziki nere Ama, zurea ere baita, Ama Birjiña guztiz santua, eta itzul zaitez bihar bihotz maitakorrago eta nire zerbitzura eskeñiago batekin. Nire Bihotzarengan aurkituko dezu egunero maitasun berria, fabore berriak, kontsolazio berriak.
No hay comentarios:
Publicar un comentario